این کتاب نوشته مهدی صادقی است که شامل تمرین هایی برای خلاقیت در طراحی گرافیک می شود. نویسنده تلاش کرده با محور قرار دادن حرف هـ و تمام فرم های چهارگانه آن، تمرین هایی را ارائه کند که قدرت تمرکز و ایده یابی برای طرح های خلاقانه را افزایش دهد.
گرافیک و هلوژی به احترام زنده یاد بهزاد گلپایگانی منتشر شده است.
به بهانه راه اندازی وبسایت بهزاد گلپایگانی با “استاد عباس مشهدی زاده” به گفتگو نشسته و آشنایی شان، آموخته های هنری، دوستان همدوره و نخستین نسل های هنر تجسمی مدرن و معاصر ایران را مرور کردیم. متن پیش رو نتیجه این گفتگو است:
“آنطور که تقریبا روشن به خاطر می آورم بعد از دوران دبستان و از اول دبیرستان همیشه با بهزاد در ارتباط بوده ام. ما در یک منطقه بودیم. بهزاد در خیابان اسکندری می نشست، کمی پایینتر از رشدیه، من خیابان باستان می نشستم مقداری بالاتر. یک همچین فاصله کمی داشتیم ولی مدرسه هایی که بین محل سکونت ما بود مدرسه هایی بود که قاعدتا ما آنجا همدیگر را می توانستیم پیدا کنیم. گاهی یک کلاس و یا پشت یک نیمکت، و تقریبا همیشه از نظر کلاس درس با هم همدوره و هم مرتبه بودیم و این ادامه پیدا کرد تا اینکه ما کلاسهای سیکل اولمان تمام شد. زمان ما که متولدین اواخر دوره پادشاهی رضاشاه بوده باشیم، یعنی ۱۳۱۵ تا ۱۳۲۰، در هفت سالگی وارد مدرسه می شدیم و شش سال دبستانمان طول می کشید و شش سال هم دوره متوسطه داشتیم که در دو بخش بود. بخش اولش که سیکل یک نام داشت هفت، هشت و نه را شامل می شد. ده، یازده و دوازده سیکل دوم را شامل و کسی که دوازده را تمام می کرد دیپلمه حساب می شد. ما بیشتر مقاطع با هم بودیم. حتی اواخر دبستان هم فکر می کنم ما با هم بودیم. اما روشنتر به خاطر می آورم که از سیکل اول با هم بودیم. من سیکل دوم را دبیرستان تمدن بودم که رشته ریاضی می خواندم و بهزاد دیگر با من نبود. بهزاد به نیروی دریایی در آبادان و خرمشهر رفت و از آنجا برای من نامه می نوشت که نامه ها را هنوز دارم. بعد رها کرد انصراف داد و بازگشت به تهران که من در این فاصله در دبیرستان تمدن که دیگر از این محله ها به دور بود و در چهارراه استانبول قرار داشت درس می خواندم.
“اختصاصی رسم : امروز بیست و هشتم آذر ، سالمرگ بهزاد گلپایگانی است. این هنرمند پیشرو یکی از پیشگامان شیوه تایپوگرافی نوین است که علیرغم تاثیرفراوانش بر طراحان همدوره و نسلهای بعدی ، کمتر شناخته شده است.
گلپایگانی چون دیگر هنرمندان خاموش هنر معاصر ایران ، در هیاهوی رسانهای امروز پنهان است، اما موثر. امروز و به همین مناسبت، پانورامای آثار و زندگیاش ، پیش روی شماست. این ویژهنامه شامل سه گفتگو ، یک مقاله و هشت گالری آثار به شرح و … مشاهده مطلب در وبسایت “رسم”
سومین نمایشگاه تایپوگرافی رنگ پنجم با عنوان “ضربالمثلهای ایرانی” خرداد ماه ۱۳۸۵ در نگارخانه تهران برگزار شد. همچنین این نمایشگاه شامل گزیده طرح جلدهای بهزاد گلپایگانی بود.